Nazwa: M64

Rok produkcji: 1976

Producent: ?

Rozmiar: 2

Przeznaczenie: Wojsko

W okresie II Wojny Światowej armia chińska używała różnych typów masek przeciwgazowych jak belgijskie AG5, AG15 Aktiv, brytyjskie MkIV, amerykańskie serii M2 Service Gas Mask, M3 Lightweight Service Mask, M4 Lightweight Service Mask a także masek niemieckiej produkcji. Nie jest jasne jednak ile z tych masek trafiło do chińskiej armii zanim została zerwana współpraca z Niemcami w maju 1938 roku a ile w okresie pomocy aliantów szczególnie od 1940 roku ze strony Stanów Zjednoczonych.

Dopiero po wojnie zacieśniająca się współpraca z ZSRR i podpisany w 1950 roku pakt o przyjaźni Chińskiej Republiki Ludowej ze Związkiem Radzieckim mógł pozwolić na pozyskanie wiedzy specjalistycznej i myśli technicznej aby uruchomić własną produkcję masek przeciwgazowych i sprzętu ochrony osobistej przed działaniem broni masowego rażenia. Pomimo zawieszenia współpracy chińsko-radzieckiej z końcem lat 50 armia chińska już na początku lat 60 była wyposażona z kapturowe maski przeciwgazowe najprawdopodobniej produkcji radzieckiej dostarczone jeszcze w latach 50. Jednocześnie prowadzone prace pozwoliły wdrożyć w połowie lat 60 do produkcji pierwszy model maski przeciwgazowe produkcji chińskiej oznaczony M64.

Maska ta posiada widoczne wpływy masek produkcji radzieckiej ze szczególnym uwzględnieniem masek MM1 które wydaje się nadały masce M64 finalny kształt. Tak jak radzieckie maski M64 została wykonana z jasnej gumy podobnego gatunku łatwo ulegającej deskolaryzacji pod wpływem promieniowania UV zawartego w świetle naturalnym. Dwa okrągłe szklane okulary zabezpieczone zębatymi pierścieniami od wnętrza posiadały specjalne obręcze służące do zamontowania wkładek nieparujących które tak jak w przypadku radzieckich masek były przechowywane w płaskim pudełeczku. Komora zaworowa połączona na stałe z karbowanym wężem wykonana z półprzeźroczystego tworzywa była jednocześnie obudową dla komory fonicznej, ponadto podwójny zespół zaworów wydechowych była identyczny jak w maskach radzieckich. Maski te były użytkowane z wysokimi pochłaniaczami kształtu cylindrycznego które były w czasie użytkowania przenoszone w torbie wykonanej z materiału koloru zielonego z klapą zapinaną na dwa kołki w postaci grzybków przetykanych przez otwory w klapie.

Maski te pozostały w użyciu co najmniej do końca lat 90 razem ze zmodernizowaną wersją tej maski typu MF4 która posiadała zmieniony zespół zaworowo-foniczny identyczny jak w późniejszych maskach M65.

Nazwa: M65(FMJ-03)

Rok produkcji: 1987

Producent: ?

Rozmiar: 3

Przeznaczenie: Wojsko

W połowie lat 60 zaraz po masce M64 wprowadzono nowszy, znacznie lepszy typ maski przeciwgazowej oznaczonej jako M65. Tak jak radzieckie PBF, chińskie maski M65 były próbą nawiązania do amerykańskich M17 które posiadały wkładki filtro-sorbcyjne umieszczone w specjalnie ukształtowanych w tym celu bocznych częściach maski. M65 jest unikalnym już czysto chińskim projektem gdzie obustronny montaż wkładek filtro-sorbcyjnych zastąpiona jednostronnie umieszczoną pojedynczą wkładką. Zmieniony kształt szklanych okularów zwiększał pole widzenia lecz nadal były one montowane tak jak w przypadku M64 za pomocą stalowych zębatych pierścieni. Od wnętrza posiadały możliwość założenia wkładek nieparujących które były mocowane za pomocą plastykowych pierścieni przechowywanych razem z wkładkami i zapasowym zespołem foniczno-zaworowym w pudełeczku. Torba do przenoszenia całości była uszyta z identycznego materiału jak torby do masek M64, posiadała ten sam system nośny oraz sposób zamykania klapy, jednakże była znacznie mniejsza a przez co bardziej praktyczna, w późniejszym okresie system zamykania klapy torby zmieniono na dwa pionowo umieszczone rzepy. Interesującym rozwiązaniem jest połączenie części przeznaczonej na pochłaniacz z elastycznymi taśmami ogłowia celem przybliżenia jej do twarzy.

Tak jak w przypadku masek M64 jak i późniejszych M69 nie jest jasne kto je produkował gdyż najprawdopodobniej było to jednocześnie kilku producentów którzy zmieniali się w zależności od okresu produkcji i tak w przypadku większości masek produkcji chińskiej byli to m.in.: Norinco, Shanxi Xinhua , Hubei Nanxing Chemical General , Zhejang Wenzhou Jinniu , Shanxi Nandong International , Henan Bofei Technology Co Ltd i inni. Nazwa FMJ-03 wobec tych masek była stosowana tylko w przypadku M65 przeznaczonych na eksport.

Ciekawostką i jednocześnie wadą jest iż maski M65 najprawdopodobniej nie przewidują wymiany pochłaniacza i po jego zużyciu są całkowicie bezużyteczne, mimo to były użytkowane co najmniej do końca lat 90, szczególnie podczas ćwiczeń i szkolenia rezerwistów. Spora liczba tych masek trafiła także do NVA podczas Wojny Wietnamskiej.

Nazwa: M69(MF-9)

Rok produkcji: 1979

Producent: ?

Rozmiar: 3

Przeznaczenie: Wojsko

Jeszcze końcem lat 60, najprawdopodobniej w 1969 roku udało się chińczykom wprowadzić do PLA(People's Liberation Army) nowy typ maski przeciwgazowej której najbliżej do wizerunku współczesnej maski przeciwgazowej. Tak jak poprzednie modele M69 była wykonana z kiepskiej jakości gumy oryginalnie o odcieniach bieli/szarości łatwo ulegające deskolaryzacji, pozostano także przy metalowych zębatych pierścieniach mocujących okulary oraz zastosowano taki pierścień do montażu komory zaworowej. Jednakże wprowadzono nowy kształt okularów w postaci odwróconego trójkąta z zaokrąglonymi brzegami, okulary dodatkowo nie były płaskie ale zakrzywione co zwiększało pole widzenia.  Pozostano przy zespole foniczno-wydechowym który był dobrym rozwiązaniem zmieniono jedynie kształt obudowy, pozostano także przy podwójnym zaworze wydechowym. Pomimo konstrukcji kapturowej maski zastosowano otwory wentylacyjne. I co najważniejsze z pośród wszystkich zmian zastosowano mały lekki pochłaniacz o plastykowej obudowie i złączu gwintowym 40 mm przykręcany bezpośrednio do lewej strony maski umożliwiając łatwiejsze celowanie, nie jest wiadome czy była także produkowana wersja dla leworęcznych strzelców. Maski te przenosiło się w tych samych modelach toreb do maski M65 ponadto wprowadzono nowszy model torby ze zmienionym zamknięciem klapy w postaci jednego podłużnie umieszczonej listwy velcro. Wewnątrz torby przenoszono plastykowe pudełeczko z częściami zapasowymi zespołu foniczno-wydechowego. Nie jest znana dokładna rozmiarówka tych masek ale były one najprawdopodobniej produkowane tak jak M64 i M65 w rozmiarach od 0 do 4.

Tak jak w przypadku masek M65 i te były sporadycznie użytkowane podczas konfliktu w Wietnamie przez NVA i Wietkong, eksportowano je pod oznaczeniem MF-9.

Pomimo nowoczesnej konstrukcji która zdaje się mogła zastąpić wszystkie wprowadzone w latach 60 maski w PLA nie wyparła ona innych modeli które były równolegle produkowane najprawdopodobniej do końca lat 80 i masowo użytkowane do końca lat 90 a być może i dłużej. Maski M69 zdaje się jednak zaspokoiły chęć na poszukiwanie idealnej maski przeciwgazowej zapoczątkowaną w latach 60 i nie wprowadzano już nowych modeli masek aż do połowy lat 80 kiedy to wprowadzono nowoczesny typ masek dla PLA.

Nowy typ masek cechował się już lepszej jakości gumą koloru czarnego i zastosowaniem wewnętrznej półmaski, zmniejszającej przestrzeń martwą ograniczając tym samym ilość gromadzonego się CO2 wewnątrz oraz dzięki rozdzieleniu drogi wydechowej od wewnętrznej powierzchni okularów niwelującej parowanie okularów. Tak jak w przypadku masek M69 pochłaniacz o złączu gwintowym 40 mm był mocowany po prawej stronie i tak jak w przypadku M69 nie jest jasne czy powstała wersja przeznaczona dla leworęcznych strzelców. Zmieniono jedynie skok gwintu który był zgodny z normami NATO, poprzednie modele masek chińskich miały gwint 40 mm i skoku zgodnym z normą GOST typową dla masek bloku wschodniego. Zespół foniczno-zaworowy zastosowano identyczny jak w maskach MF4 i M65 jednak został on kolorystycznie dopasowany do reszty maski. Kształt okularów zachowano taki jak w maskach M69 jednak zostały one powiększone. Odpowiednie dopasowanie maski do twarzy gwarantuje 6 punktowe regulowane ogłowie. Maski te nosiły oznaczenie eksportowe MF-11 w wersji z urządzeniem do pobierania płynów umieszczonym po przeciwnej stronie do złącza pochłaniacza i MF-11B(a także FMJ-05) w wersji bez urządzenia do picia w masce. A armii te maski nosiły oznaczenie M85 i M87 jednak nie jest jasne która wersja jakie nosiła oznaczenie. Produkowane w trzech rozmiarach, pozostają obecnie głównym typem maski używanym współcześnie w PLA. Produkowana jednocześnie wersja MF-12 różni się złączem pochłaniacza umieszczonym centralnie w dolnej części maski służącym do połączenia za pomocą karbowanej rury dużego pochłaniacza, MF12 są przeznaczone najprawdopodobniej dla drużyn odkażania. Ponadto MF12 zostały skomercjalizowane na rynek cywilny i są produkowane z niebieskiej gumy z małym pochłaniaczem przykręcanym bezpośrednio do części twarzowej. Cały zestaw przenoszono w materiałowej torbie w kamuflażu Type 07. Fabrycznie wszystkie części składowe zestawy są pakowane do plastykowych puszek w kształcie prostopadłościanu. Poza standardowym wyposażeniem zestaw taki zawiera także instrukcję, torbę przeprawową i pochłaniacz treningowy w postaci małego filtra wypełnionego watą średnicy samego gwintu wkręcanego w złącze gwintowe maski.

Poza chinami, masek tych używają armie Tajlandii i Wietnamu. 

Od kilku lub kilkunastu lat w chinach produkuje się także maski MF22(oznaczone także jako FMJ-08) które są kopią masek S10 brytyjskiego producenta Avon jednak zostały one przyjęte w służbach paramilitarnych, głównie policja i różne jednostki specjalne i nie przewiduje się ich wprowadzenia do armii.

Nazwa: TF-1 Gas Mask(MF-1)

Rok produkcji: 2001

Producent: ?

Rozmiar: 4

Przeznaczenie: Ludność cywilna

Chińskie maski przeciwgazowe TF-1 są jednymi z najpóźniej produkowanych modeli masek wzorowanych na maskach kapturowych produkcji radzieckiej których pierwowzory pamiętają jeszcze czasy II Wojny Światowej a sama koncepcja maski kapturowej wywodzi się jeszcze z okresu I Wojny Światowej. Wszystko to może świadczyć jedynie o skuteczności takiej konstrukcji która choć nie gwarantowała wysokiego komfortu użytkowania spełniała swoje zadanie ochronne wyśmienicie. Ciężko jest przypisać jakikolwiek okres dla początku produkcji tego typu masek. Są znane nagrania z lat 60 przedstawiające żołnierzy armii chińskiej w maskach kapturowych wyglądających identycznie lecz ze względu na jakość nagrań i ich szczątkową formę ciężko stwierdzić czy są to maski produkcji chińskiej czy część pomocy Związku Radzieckiego z lat 50.

Maski te można spotkać też pod nazwą MF-1. Interesującą właściwością tych masek niespotykaną w jakichkolwiek kopiach produkowanych w innych krajach jest komora zaworowa wykonana z plastyku i pomalowana na szaro(we wczesnym okresie produkcji komory nie były malowane pozostając białymi). Ponadto maski z późniejszego okresu produkcji wydają się posiadać okulary większej średnicy. Najprawdopodobniej przez cały okres produkcji nie była przewidziana w maskach możliwość montażu wkładek niepotniejących i nie jest wiadome ażeby producent oferował w komplecie fular lub ołówek przeciwpotny. Rury karbowane łączące część twarzową z cylindryczną puszką pochłaniacza były produkowane w wersji pokrytej białym materiałem oraz czarnym i szarym. Występowały zarówno z metalowym łącznikami gwintowymi jak i wykonanymi z szarego plastyku. Sama torba wydaje się najsłabszym ogniwem całego zestawu i wygląda na bardzo tanią i masową produkcję, psując kiepskimi zastosowanymi materiałami wygląd całego zestawu, występuje ona w wersji z klapą zamykaną na guzik oraz na rzep. 

Spora ilość tych masek została wyeksportowana do Stanów Zjednoczonych po atakach z 11 września, miały one dołączone instrukcje w języku angielskim co widać na przykładzie egzemplarza z mojej kolekcji. 

Poza maskami TF-1 powstała też wersja TF-5 w której zastosowano okulary o kształcie odwróconego trójkąta ze ściętymi brzegami co zwiększało kąt widzenia. Powstała także chińska maska TF-6 jednak poza nazwą nie ma ona nic wspólnego z poprzednimi maskami gdyż jest kopią niemieckich masek Panorama Nova.

Nazwa:

Rok produkcji:

Producent:

Rozmiar:

Przeznaczenie: Wojsko